- βάκχω
- ΒάκχοςBacchusmasc nom/voc/acc dualΒάκχοςBacchusmasc gen sg (doric aeolic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
βάκχω
Look at other dictionaries:
βακχώ — βακχῶ ( άω) (Α) [Βάκχος] κατέχομαι από διονυσιακή μανία … Dictionary of Greek
βακχῶ — Βακχάω to be in Bacchic frenzy pres imperat mp 2nd sg Βακχάω to be in Bacchic frenzy pres subj act 1st sg (attic epic ionic) Βακχάω to be in Bacchic frenzy pres ind act 1st sg (attic epic ionic) Βακχάω to be in Bacchic frenzy pres subj act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βάκχῳ — Βάκχος Bacchus masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βάκχωι — βάκχῳ , Βάκχος Bacchus masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
MENSIS — ex metior, quasi numerus dierum mensus: vel ex Graeco μὴν, ἀπὸ τῆς Μήνης, i. e. Luna, dictus, inter Numina Gentilium, vide supra Menis: proprie spatium illud est, quô Luna Signiferum percurrit, et eôdem, unde instituit cursum, revertitur: Cui… … Hofmann J. Lexicon universale
NYCTELIUS — vocatus fuit Bacchus, quod sacra eius noctu fiebant, ῃὺς enim nox est, et τελέω perficio, et sacra peragere etiam significat, unde τελεταὶ pro mysteriis, Anthol. l. 3. Νυκτέλιον, Νόμιον, Νεβρώδεα, Νεβριδόπεπλον. Hinc latex Nyctelius, pro vino,… … Hofmann J. Lexicon universale
SAMNIUM — urbs Britanniae, Steph. Strabo l. 4. Ε᾿ν δὲ τῷ Ω᾿κεανῷ φασιν εἶναι νῆσον μικρὰν, οὐ πάνυ πελαγίαν, προκειμένην τῆς ἐκβολῆς τȏυ Λείγηρος ποταμοῦ. οἰκεῖν δὲ ταύτην, τὰς τῶ Σαμνιτῶν γυν αῖκας, Διονύσῳ κατεχομένας, καὶ ἱλασκομένας τὸν θεὸν τοῦτον… … Hofmann J. Lexicon universale
Βάκχος — I Προσωνυμία του Διόνυσου. Στη λατινική μυθολογία, ο Β. (Bacchus) αντιπροσωπεύει τη φυτική ζωή και οι γιορτές που γίνονταν προς τιμήν του (Βακχεία) είχαν γνωρίσει εξαιρετική ανάπτυξη. Ρωμαϊκό γλυπτό που εικονίζει τον θεό Βάκχο. Ο Βάκχος σε πίνακα … Dictionary of Greek
εριστάφυλος — ἐριστάφυλος, ον (Α) 1. (για κρασί) αυτός που είναι παρασκευασμένος από μεγάλα, ωραία σταφύλια 2. (για τόπο) αυτός που είναι πλούσιος σε σταφύλια 3. επίθ. τού Διονύσου («ἐρισταφύλῳ Βάκχῳ», Ανθ. Παλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ερι (επιτ. μόριο) + σταφυλή] … Dictionary of Greek
